Przeczytałem Dzieci Arbatu Anatolija Rybakowa w ramach przepraszania się z literaturą, kulturą i historią Rosji. Po tym, co przeczytałem w krótkiej wzmiance w przewodniku Pascala po tym olbrzymim kraju w trakcie letniej wycieczki na Kaukaz, spodziewałem się powieści o syberyjskich zsyłkach, a dostałem gruntowną panoramę połowy lat 30. w Związku Radzieckim, ze szczególnym naciskiem na środowisko zaangażowanej politycznie moskiewskiej młodzieży oraz atmosferę na szczytach władzy w przededniu stalinowskich czystek i konsolidacji aparatu.
Indywidualne wątki grupki przyjaciół z dzielnicy Arbat, Rybakow przeplata odważnymi analizami procesów myślowych towarzysza Stalina, opętanego lękami o utratę kontroli nad aparatem władzy, intrygami oraz szeregiem kompleksów, wynikających choćby z niskiego wzrostu czy gruzińskiego akcentu.
Centralną postacią książki jest Sasza Pankratow, młody, rzutki aktywista Komsomołu, komunistycznej organizacji młodzieżowej, który przekracza granice zaangazowania i zostaje oskarżony o publikowanie antysystemowych artykułów w gazetce instytutowej. Z silmym poczuciem wewnętrznej niewinności, musi zmierzyć się z utratą złudzeń co do bezlitosnej natury reżimu komunistycznego oraz zsyłką na Syberię. Podczas tej podrózy spotyka jednak ludzi, którzy potrafią żyć godnie, uczciwie i szczęśliwie pomimo trudności wynikających z oddalenia od cywilizacji, a może właśnie dzięki nim. Inaczej, choć nie mniej interesująco, układają się losy reszty znajomych z moskiewskiej dzielnicy - Warii, Leny czy Szaroka.
Jest w tej moskiewsko-radzieckiej sadze coś wciągającego, mimo że jej akcja rozwija się raczej niespiesznie, a całość zawarta jest w dwóch tomach. Autor stworzył nawet swego rodzaju ciąg dalszy do "Dzieci Arbatu" w swoich kolejnych powieściach i wiem, że jest spore grono fanów, którzy z przyjemnością przebyli z nim cała epopeję. Jestem o krok od decyzji, żeby do nich dołączyć.
cytaty i inne takie:
1. "Syberia okrutna, Syberia daleka, ale przecież i tam żyją ludzie".
2. "Stalinowski sposób peszenia rozmówcy: okazywać nieufność tam, gdzie nie ma ku temu powodów i udawać, że się wierzy, gdy są podstawy do podejrzeń".
3. piosenkarka Lidia Rusłanowa,
4. wypić i zakąsić,
5. czapka uszanka,
6. sowiecka służba bezpieczeństwa CzeKa,
7. grecki Areopag,
8. Północna Droga Morska,
9. pieśniarz Aleksander Weryński,
10. rzeka Angara wypływa z jeziora Bajkał,
11. "Tu można przetrwać tylko w jeden sposób - żyć tak, jakby się nic nie stało".
No comments:
Post a Comment